زمان ظهور در کلام معصوم

امیرالمومنین حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام:

چون مردی از فرزندانم ظهور کند. چنان گشایشی در کار مردم ایجاد می شود که

حتی مردگان به دیدار یکدیگر می روند و ظهورش را به هم مژده می دهند.¹

درخواست امام زمان از مردم:

و اکثر دعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم

(سیار برای تعجیل در فرج دعا کنید همانا این فرج کارهای

شماست.)

ادامه کلام امیرالمومنین:

(در آن عصر. باران بسیار می بارد. زمین گیاهان خویش را آشکار می سازد. کینه ها

از دلها برطرف می گردد. درندگان و حیوانات آرامش می یابند. به طوری که یک زن

(در امنیت تمام) راه عراق تا شام را می پیماید و در همه ی این فاصله ی دراز. از

کثرت آبادانی زمین. گام هایش را بر روی گیاه می گذارد و در حالی که زینت ها و

زیور خویش را بر سر و رو دارد. هیچ درنده ای به او حمله نمی کند و در اثر اطمینان

به امنیت موجود. ترسی به دل راه نمی دهد.²

امام صادق علیه السلام:

هنگامی که مهدی ظهور کند. جامعه ای همچون جامه های امیرمومنان علیه السلام

بر تن خواهد پوشید و دقیقاْ به سیره ی آن حضرت عمل خواهد کرد.³

در بعضی روایات آمده است که به برکت تشریف فرمایی امام زمان علیه السلام و یا

سیره روش آن بزرگ. مردم از فقر و فلاکت نجات می یابند و از ثروت دنیا بی نیاز

می گردند.

آن حضرت به مردم می فرمایند:

بیایید! این همان چیزی است که شما به خاطر آن از خویشاوندان خویش می بریدید

و در راه آن. خون یکدیگر را می ریختید و حرمت احکام را می شکستید و آنچه را

خدای تبارک و تعالی حرام کرده بود مرتکب می شدید.

سپس آنقدر ثروت به آنها عطا می کند که در دنیا سابقه نداشته و هیچ کس پیش

 از او چنین ثروتی نبخشیده باشد...⁴

آنچه از روایات صحیح برمی آید آن است که در زمان ظهور آن مولا. تمام بیماران شفا

می یابند و کوران بینا می گردند. باران به قدر کفایت می بارد. جایی در این کره ی

خاکی نمی ماند. مگر اینکه تمام آن از گل و گیاه سبز و خرم می شود. گویی

مخملی سبز تمام زمین را پوشانده است.

تمام درختان میوه دار می شوند. بدن ها سالم و عمرها طولانی و چند صد ساله

می شود. کشاورزان از محصولات خویش چندین برابر برداشت می کنند.

کینه از دلها می رود و مردم با هم مهربان می شوند.

نه تنها عقل انسان کامل می گردد که درندگی از حیوانات نیز برداشته می شود. تا

آنجاکه (گوسفند و گرگ) (گاو و شیر) در کنار هم زندگی می کنند.

تعجیل در فرج امام زمان صلوات

^{1- کمال الدین 2: 653 (باب 57. ح 17)         3- بحارالانوار 47: 54. کافی 1: 411}

^{2- مکیال المکارم 1: 101                          4- غیبت نعمانی: 342}