اعتقاد به مهدی موعود مسئله ای است که در تمام ادیان و مذاهب مختلف جهان اعمّ
از وثنیّیت،کلیمیّت،مسیحیّت،مجوسیّت،اسلام و غیره مطرح بوده و هست.دین معنی که در
آخر الزملن،مصلحی ظهور خواهد کرد و به جنایتها و خیانتها و تبعیضهای بشر خاتمه
خواهد داد.
آری ،(( اعتقاد به مهدی))،نه تنها یک باور اسلامی است،که عنوانی می باشد برای
خواسته ها وآرزوهای همه ی انسانهای دردمند و ستمدیده،با کیش مذاهب گوناگون;و همیچنین،بازده ی الهام
فطری مردم است،و با همه ی اختلافاتی که در عقیده و مذهب دارند،دریافته اندکه برای
انسانیّت در روی زمین،روز موعودی و انسان موعودی خواهد بود.که با ظهورش هدف نهائی
ادیان الهی تحقّق یافته و مسیر آن به دنبال رنجی بسیار،همواری و استواری لازم را
می یابد.بنابراین،مسئله مهدویّت با سابقه ای دیرینه،ریشه در مذهب دارد.
اگر چه غیر از قرآن مجید،تمامی کتابهای آسمانی دیگر دستخوش تحریف شده اند،لیکن
با این وجود،جملاتی از دستبرد دیگران مصون مانده است،و چون این مطلب به صورت
پیشگویی و مربوط به آینده است،و مضامین آن در قرآن و روایات متواتر وارد شده
است.از این رهگذر مسلّم می شود که این عارتها از منطق وحی سر چشمهگرفته و از
دستبرد انسانها د رطول تاریخ در امان مانده است.
از جمله روایاتی متوارتری که ظهور((مهدی موعود))وعده داده،حدیث معروف نبوی است
که فرموده((اگر از عمر دنیا یک روز بیش باقی نمانده باشد،خداوند آن روز را طولانی
کند تا مردی از امّت و خاندان من که نامش نام من است ظاهر شود و زمین را از عدل و
داد پر کند چنانچه از ظلم و ستم پر شده باشد.))
